Goodbye India!
Door: Marissa Meegdes
Blijf op de hoogte en volg Marissa
20 November 2015 | India, Manipala
India, 13 augustus 2015 – 19 november 2015.
Deze 3 maanden zijn voorbij gevlogen. Wat een land.
Een heel bijzonder land, met veel mooie natuur en prachtige cultuur.
Het land van het Hindoeïsme, maar ook van Boeddhisme, Islam, Sikhisme, Jaïnisme en meer.
Ook wel echt een overbevolkt land, met na China de grootste populatie ter wereld.
India is een land dat me nog elke dag bleef verbazen, maar waar ik ook enorm van ben gaan houden. Het zal altijd een bijzonder plekje in mijn hart hebben, met veel mooie herinneringen.
En ik weet zeker dat ik er nog eens terug zal komen.
Dingen die ik zeker ga missen:
- De enorme variëteit in het land, elk regio is weer totaal anders.
- De prachtige natuur, de mooie stranden, de palmbomen, de theeplantages, het berglandschap in de Himalaya, het relaxte Goa.
- Het straatbeeld, er gebeurt zoveel op straat en langs de weg.
- De chaos op straat, Nederland wordt weer zo georganiseerd en saai. Ik denk dat ik zelfs het getoeter ga missen.
- Alle kleuren, kleding is vooral ook mooi gekleurd en niet zo donker en grijs als in Westerse landen.
- Het heerlijke eten, zo lekker gekruid. Zelfs het hele pittige kan ik inmiddels goed waarderen.
- Curries, lekkere rijst, naanbroden, momo’s, paneer, gobi Manchurian, potato lovers.
- Het eten met je handen. Je kunt veel beter smullen wanneer je met je handen eet.
- Het dagelijks uit eten voor 2 of 3 euro, ideaal!
- Het op straat eten, en de kleine knusse winkeltjes.
- Alle lieve mensen, zo behulpzaam en gastvrij.
- Met name ook alle nieuwe vrienden, die ik in Manipal gemaakt heb. Zonder hen was het nooit zo geweldig geweest. Wat je uiteindelijk aan herinneringen overhoudt, wordt bepaald door de mensen waarmee je de momenten deelt.
- Het party’en in India;
- Old monk met cola, mijn lievelingsdrankje. Rum-cola voor 40 eurocent. Gelukkig heb ik een fles in mijn backpack mee kunnen smokkelen.
- Het dansen, werkelijk iedereen danst zo enthousiast en goed. Aan de bar hangen met een hand in de zak zoals in Nederland is er hier niet bij.
- De leuke Hindi liedjes en Indiase dansmoves die we ook met veel enthousiasme gedaan hebben.
Dingen die ik zeker niet ga missen:
- Op één staat toch echt het vieze rochelen en spugen op straat. Gebeurt veelvuldig, maar het smerige geluid went nooit. In het ziekenhuis en in museums hangen zelfs bordjes met ‘No spitting’
- Het staren van de Indiërs naar ons en het eeuwige ‘one selfie please, madam!’.
- Of nog erger: mensen die stiekem foto’s of een filmpje van je maken.
- Iedereen die wat van je wil op straat of je wat probeert te verkopen.
- De algemene politieke situatie in India, veel corruptie.
- De close-minded instelling van vele mensen. Ook al weten ze niet beter.
- Het hypocriete kastensysteem dat voor sommige jongeren echt hun mogelijkheden beperkt. Denk aan stelletjes die al jaren stiekem een relatie hebben, maar weten dat hun ouders het nooit goed zouden keuren als ze willen trouwen, omdat ze niet uit dezelfde kaste komen.
- Het grote verschil tussen rijk en armoede. Moeilijk om te zien dat deze situatie ook niet zomaar opgelost zal kunnen worden, door de enorme bevolking in het land.
- De enorme hiërarchie, vooral in het ziekenhuis heb ik dit gemerkt. We liepen visite met 15 artsen om een bed heen. Iedereen braaf in volgorde van hoe belangrijk ze zijn. Ik als co-assistent dus ook mooi achteraan.
- De slechte communicatie van artsen naar patiënten. In Nederland wordt alles misschien te uitgebreid en tot in de puntjes toegelicht, maar we tonen in ieder geval affectie en empathie naar de patiënten.
Maar over het algemeen zijn er heel veel dingen die ik ga missen en weet ik zeker dat ik in Nederland straks ook heimwee naar India zal krijgen. Het is toch een verschil: Toen ik 3 maanden geleden thuis wegging, wist ik dat ik snel weer terug zou komen. Nu voelde ik me inmiddels zo goed thuis in Manipal en India en heb ik het allemaal achter me getalen, wetende dat ik (in ieder geval voorlopig) niet meer terug zal komen. Maar alle mooie herinneringen blijven.
India <3
Deze 3 maanden zijn voorbij gevlogen. Wat een land.
Een heel bijzonder land, met veel mooie natuur en prachtige cultuur.
Het land van het Hindoeïsme, maar ook van Boeddhisme, Islam, Sikhisme, Jaïnisme en meer.
Ook wel echt een overbevolkt land, met na China de grootste populatie ter wereld.
India is een land dat me nog elke dag bleef verbazen, maar waar ik ook enorm van ben gaan houden. Het zal altijd een bijzonder plekje in mijn hart hebben, met veel mooie herinneringen.
En ik weet zeker dat ik er nog eens terug zal komen.
Dingen die ik zeker ga missen:
- De enorme variëteit in het land, elk regio is weer totaal anders.
- De prachtige natuur, de mooie stranden, de palmbomen, de theeplantages, het berglandschap in de Himalaya, het relaxte Goa.
- Het straatbeeld, er gebeurt zoveel op straat en langs de weg.
- De chaos op straat, Nederland wordt weer zo georganiseerd en saai. Ik denk dat ik zelfs het getoeter ga missen.
- Alle kleuren, kleding is vooral ook mooi gekleurd en niet zo donker en grijs als in Westerse landen.
- Het heerlijke eten, zo lekker gekruid. Zelfs het hele pittige kan ik inmiddels goed waarderen.
- Curries, lekkere rijst, naanbroden, momo’s, paneer, gobi Manchurian, potato lovers.
- Het eten met je handen. Je kunt veel beter smullen wanneer je met je handen eet.
- Het dagelijks uit eten voor 2 of 3 euro, ideaal!
- Het op straat eten, en de kleine knusse winkeltjes.
- Alle lieve mensen, zo behulpzaam en gastvrij.
- Met name ook alle nieuwe vrienden, die ik in Manipal gemaakt heb. Zonder hen was het nooit zo geweldig geweest. Wat je uiteindelijk aan herinneringen overhoudt, wordt bepaald door de mensen waarmee je de momenten deelt.
- Het party’en in India;
- Old monk met cola, mijn lievelingsdrankje. Rum-cola voor 40 eurocent. Gelukkig heb ik een fles in mijn backpack mee kunnen smokkelen.
- Het dansen, werkelijk iedereen danst zo enthousiast en goed. Aan de bar hangen met een hand in de zak zoals in Nederland is er hier niet bij.
- De leuke Hindi liedjes en Indiase dansmoves die we ook met veel enthousiasme gedaan hebben.
Dingen die ik zeker niet ga missen:
- Op één staat toch echt het vieze rochelen en spugen op straat. Gebeurt veelvuldig, maar het smerige geluid went nooit. In het ziekenhuis en in museums hangen zelfs bordjes met ‘No spitting’
- Het staren van de Indiërs naar ons en het eeuwige ‘one selfie please, madam!’.
- Of nog erger: mensen die stiekem foto’s of een filmpje van je maken.
- Iedereen die wat van je wil op straat of je wat probeert te verkopen.
- De algemene politieke situatie in India, veel corruptie.
- De close-minded instelling van vele mensen. Ook al weten ze niet beter.
- Het hypocriete kastensysteem dat voor sommige jongeren echt hun mogelijkheden beperkt. Denk aan stelletjes die al jaren stiekem een relatie hebben, maar weten dat hun ouders het nooit goed zouden keuren als ze willen trouwen, omdat ze niet uit dezelfde kaste komen.
- Het grote verschil tussen rijk en armoede. Moeilijk om te zien dat deze situatie ook niet zomaar opgelost zal kunnen worden, door de enorme bevolking in het land.
- De enorme hiërarchie, vooral in het ziekenhuis heb ik dit gemerkt. We liepen visite met 15 artsen om een bed heen. Iedereen braaf in volgorde van hoe belangrijk ze zijn. Ik als co-assistent dus ook mooi achteraan.
- De slechte communicatie van artsen naar patiënten. In Nederland wordt alles misschien te uitgebreid en tot in de puntjes toegelicht, maar we tonen in ieder geval affectie en empathie naar de patiënten.
Maar over het algemeen zijn er heel veel dingen die ik ga missen en weet ik zeker dat ik in Nederland straks ook heimwee naar India zal krijgen. Het is toch een verschil: Toen ik 3 maanden geleden thuis wegging, wist ik dat ik snel weer terug zou komen. Nu voelde ik me inmiddels zo goed thuis in Manipal en India en heb ik het allemaal achter me getalen, wetende dat ik (in ieder geval voorlopig) niet meer terug zal komen. Maar alle mooie herinneringen blijven.
India <3
-
21 November 2015 - 05:20
Anish:
A beautifully written article (thanks to Google translate , I could understand :D) . You have brought out an honest picture of the diversity in my country .
Things are improving and are at a better state than it was a couple decades ago. As you pointed out rightly we have a large population and any change would be gradual and over generations. Probably the next time you visit us you will be surprised by the changes :D .
Glad you liked the dance and the Bollywood songs -
21 November 2015 - 05:20
Anish:
A beautifully written article (thanks to Google translate , I could understand :D) . You have brought out an honest picture of the diversity in my country .
Things are improving and are at a better state than it was a couple decades ago. As you pointed out rightly we have a large population and any change would be gradual and over generations. Probably the next time you visit us you will be surprised by the changes :D .
Glad you liked the dance and the Bollywood songs -
21 November 2015 - 15:44
Ada De Vaal:
De tijd is omgevlogen voor je, denk ik.
Fijn dat je zo'n geweldige tijd hebt gehad.
Erg leuk om je verslagen te lezen, nu is India íets minder een "ver van mijn bed show" -
23 November 2015 - 18:36
Laura:
Heel mooi geschreven Marissa,
ik kan me heel goed voorstellen dat je het zo ervaart ook al ben ik er nooit geweest.
Ik ben vooral blij dat je weer naar Nederland komt en hoop je snel weer te zien!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
